Kalem Tutkusu

Kaleme (ve beraberinde kağıda ve diğer kırtasiye malzemelerine) olan tutkumun tam olarak ne zaman başladığını bilmiyorum ama kendimi bildim bileli ilgi alanımda olduklarını biliyorum. Daha ilkokuldayken, henüz ülkemizde olmayan ve Almanya'da yaşayan akrabalarımız vasıtasıyla ulaşabildiğim büyük mağaza zincirlerinin kataloglarındaki kırtasiye bölümlerini saatlerce incelediğimi hatırlıyorum. Büyüdükçe bu ilginin azalmaması, ve hatta gittikçe artması bende gizliden bir endişeye de neden olmadı değil! Acaba bir hastalık, zihinsel bir bozukluk muydu yurt içinde veya yurt dışında saatlerce büyük kırtasiye mağazalarından çıkamama durumu? Sonra internet çıktı geldi ve dünyamızı birden küçültüverdi. O zaman anladım ki, dünyada tek ben değilim bu ilgiyi tutku seviyesinde yaşayan. Bu sayede insan içine çıkartmayı başardım kaleme, kağıda ve mürekkebe olan tutkumu. Hatta son zamanlarda keyifle bahsediyorum bu tutkumdan sağda solda. En nihayetinde internetin kalem bağımlısı bloglarından birinin dediği gibi, daha kötü  bağımlılıklar da var değil mi?

Tam olarak nasıl tarif edilebilir bilemiyorum ama, bana göre kalem tutkusu tüm hayatında kullanabileceğinden daha fazla kaleme sahip olduğu halde (aynı şeyi defterler için de söyleyebilirim) aklın ve gözün hala kalemlerde olması halidir (bakınız bu blogda yer alan iki resim). Kalem tutkunu için kalem bir ihtiyaç veya bir araç değil, sahip olunması gereken bir güzellik (ucuz, pahalı, basit, göz kamaştırıcı, nasıl olursa olsun), amacın ta kendisidir.

Tüm kalem tutkunlarını saygıyla selamlıyorum.